Ένα ταξίδι στη Νότια Αμερική, όπου συναντιούνται συγκρούσεις και εμπνεύσεις
Πέρυσι μήνα, ολοκληρώσαμε την έκθεσή μας στη Βραζιλία. Το μεγαλύτερο συναίσθημά μου είναι ότι αυτό δεν είναι μόνο μια επέκταση αγοράς, αλλά επίσης μια ανταλλαγή βιομηχανίας, ένας βαθύς διάλογος για το «πώς τα έπιπλα ενσωματώνονται στη ζωή» που μου έδωσε μια νέα κατανόηση της αγοράς επίπλων οικιακής χρήσης της Νότιας Αμερικής και των σχεδιαστικών εννοιών.

Η πιο διαισθητική αίσθηση στην έκθεση ήταν η τελική ερμηνεία της «φύσης» από τα βραζιλιάνικα έπιπλα. Σε αντίθεση με την ψυχρή απλότητα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών στυλ, οι τοπικές μάρκες χρησιμοποιούν συχνά μασίφ ξύλο και ρατσάν από τον βροχώνα της Αμαζονίας ως πρώτες ύλες, ενσωματώνοντας απευθείας στα σχέδιά τους τους φυσικούς κόκκους του ξύλου και την υφή των φυτών. Ακόμη και τα χρώματα τείνουν να προτιμούν φυσικές αποχρώσεις, όπως το γήινο καφέ και το πράσινο αβοκάντο, λες και η ζούγκλα έχει μεταφερθεί στον οικιακό χώρο. Αυτή η φιλοσοφία σχεδιασμού «χωρίς επίμονη τροποποίηση» έσπασε την ενσωματωμένη μου αντίληψη ότι «τα εξειδικευμένα έπιπλα = πολύπλοκη τεχνοτροπία», καταλαβαίνοντας ότι η «άνεση» είναι το βασικό χρώμα του σχεδιασμού επίπλων.

Πιο εντυπωσιακή είναι η «έννοια της βιωσιμότητας» που μεταφέρεται μέσω της έκθεσης. Πάνω από το 60% των περιπτέρων χαρακτηρίζονται με «φιλικά προς το περιβάλλον υλικά» και «ανακυκλώσιμες διαδικασίες». Σύμφωνα με το προσωπικό, οι Βραζιλιάνοι καταναλωτές δίνουν πολύ μεγαλύτερη σημασία στα «περιβαλλοντικά χαρακτηριστικά των επίπλων» απ' ό,τι στην τιμή, γεγονός που συμπίπτει με την τρέχουσα τάση της «πράσινης κατανάλωσης» στην Κίνα και προσφέρει κατεύθυνση για τις επόμενες βελτιώσεις του σήματός μας σε επίπεδο υλικών.

Αυτή η έκθεση δεν μας έδειξε μόνο τις δυνατότητες της νοτιοαμερικανικής αγοράς, αλλά μας παρείχε και μια ευκαιρία για βελτιστοποίηση της μάρκας μας. Στο μέλλον, ίσως μπορούμε να συνδυάσουμε τη φυσική αισθητική της Βραζιλίας με τις εγχώριες πρακτικές ανάγκες, εμβαθύνοντας στα «φιλικά προς το περιβάλλον υλικά» και στο «σχεδιασμό βασισμένο σε σενάρια», ώστε τα έπιπλα να γίνουν πραγματικά ένα μέσο που συνδέει τη ζωή με την ομορφιά.